Aşere-i Mübeşşere: Asr-ı Saâdet’te Hz. Peygamber tarafından, daha dünyadayken cennetle müjdelenen 10 sahabi demektir. Bu anlamda “el-Mübeşşerun bi’l-cenne” terimi kullanılıyorsa da “Aşere-i Mübeşşere” kullanımı daha yaygın olan bir terimdir.
İçindekiler
Sahâbe arasında Peygamber Efendimiz Hz. Muhammed (s.a.v) tarafından henüz dünyada imtihanları devam ederken cennetle müjdelenen başka zatlar da vardır. Fakat Hz. Muhammed (s.a.v ) tarafından mezkûr bu 10 kişi bir arada cennetlikler arasında sayılmaktadır.
Aşere-i Mübeşşere
Bu nedenle Müslümanlar arasında “Aşere-i Mübeşşere” diye tanınmalarına sebep olmuştur. Aşere sözlük anlamı olarak “onluk, 10’lar” demektir. Mübeşşer kelime anlamı ise kendisine müjde verilmiş, muştulanmış demektir. Aşere-i Mübeşşere (aşereimübeşşere) müjlenen 10’lar anlamına gelmektedir. Hülasa Aşere i Mübeşşere, Hz. Muhammed (s.a.v) tarafından daha imtihan dünyasındayken cennetle müjdelenmiş on büyük sahabi için kullanılan bir İslam terimidir.
Bu zatların hepsi ilk Müslümanlar arasındadır ve Kureyşlidirler. Mekkeli müşriklerden gelen tüm sıkıntılara göğüs germişler, Hz. Peygamber’i bir an bile olsun yalnız bırakmamaya gayret göstermişlerdir. Bu nedenle Peygamber Efendimiz bu sahabileri cennetle müjlelemiştir.
İslâm davasının çekirdek kadrosu denilebilecek bu simalar aracılığıyla çok sayıda insan İslam ile şereflenmiştir. Bu insanlar Hz. Muhammed (s.a.v)’e ve ona inananlara baskıların ayyuka çıktığı bir dönemde hem canları hem de malları ile cihad etmişlerdir. İslamın yayılmasında emekleri çoktur. İslamî hizmetlerde kullanılmak üzere mâlî harcamalarda neredeyse erişilmesi zor derecelere ulaşmışlardır. Dolayısıyla her çağın Müslümanı için Asr-ı Saâdet’te yetişmiş örnek bir kadroyu oluştururlar.
Bu isimler Müslüman olmaları yüzünden en yakınlarıyla ayrı düşmek durumunda kalmışlar ve hatta gerektiğinde hasım cephelerde dahi karşı karşıya gelmişlerdir. Dünyada iken cennetle müjdelenen on kişi Mekke döneminde kendileriyle Müslümanların feraha eriştikleri, huzura kavuştukları kimselerdir. Sabaha sağ mı yoksa bir müşrik darbesiyle yaralı yahut ölü mü ulaşılacağının müphemliğini koruduğu zor Mekke günlerinde, bu zatlar Hz. Peygamber’in çevresinden bir an bile ayrılmamışlardır. Her türlü ablukaya ekonomik ambargoya karşı boyun eğmemişlerdir.
Medine döneminde de Hz. Peygamber’in yürüttüğü savaşlara katılmışlar, Rıdvan Biatı’nda bulunmuşlardır. Rıdvan Biatı kısaca Hz. Muhammed (s.a.v)’in Hicretin 6. yılında Hudeybiye’de sahabelerinden ölünceye kadar savaşacaklarına dair aldığı sözdür. Daha sonra Rıdvan Ağacı olarak anılacak Semüre ağacı altında yapıldığı için bu adla bilinir. Ayrıca bu zatlar Hz. Muhammed (s.a.v)’in ölümünden sonra dinî hizmetlerin yerine getirilmesinde, sosyal ve siyasi sıkıntıların giderilmesinde de etkili olmuşlardır. Her biri yaşadığı sürece tâbiûn neslinin kendilerine ulaşıp sohbetlerine katılmak istediği kimseler olmuştur. O hâlde dünyadayken cennetle müjdelenmek şerefini fazlasıyla hak etmişlerdir.
